Zoals we in onze eerste blog al hadden laten weten, willen we jullie meenemen in de avonturen van Oudduitse Herder Jip en zijn baasje Lisa. Vandaag starten we met deel 1 van deze heerlijke blog, waarin we komende maanden alles zullen vertellen over de eerste indrukken, opvoeding, socialisatie, zindelijk worden, ontmoetingen met andere dieren, allerlei handige tips en nog veel meer!
Ons mooiste Sinterklaas kado
5 december 2020: Sinterklaasavond heeft nog nooit zo’n groot cadeau met zich meegebracht, Jip komt bij ons wonen. Op 4 december is Jip 8 weken oud en mag het nest dus gaan verlaten. Wij spreken 5 december af met de fokker omdat wij vrijdag 4 december nog moeten werken. De fokker en wij vinden het belangrijk dat Jip de hele dag met ons kan zijn en aan ons kan wennen, voordat hij zijn eerste nachtje zonder broers en zussen moet doorbrengen. Zaterdagochtend om half 10 is er afgesproken, samen met mijn moeder ga ik Jip ophalen. Natuurlijk ga ik niet alleen, op de terugweg wil ik namelijk al lekker kunnen knuffelen met Jip en hier alle mogelijkheid voor hebben.
Als we bij de fokker aankomen zijn de honden lekker in de tuin aan het ravotten. We gaan niet veel later naar binnen, de pups weer terug in het binnenverblijf en Jip met ons mee naar de keuken voor koffie. We krijgen een puppypakket mee met een speeltje, lekker kluifbot, een voedingsschema en informatie over de laatste enting en ontworming die de pups hebben gehad. Daarnaast krijgen we ook zijn paspoort mee, waarin dit allemaal staat genoteerd. Als even later de betaling gedaan is (ook niet onbelangrijk) nemen we Jip mee naar huis.
Geuren van thuis
Toen Jip 6 weken oud was, hebben we een oude fleece deken bij de fokker achtergelaten, zodat deze naar zijn vertrouwde omgeving ruikt wanneer we hem komen ophalen. Met Jip en de fleece deken op schoot rijden we weg. Gelukkig is het maar 25 minuten rijden vanaf de fokker naar ons huis, dus is het relatief maar een klein stukje in de auto. Na nog wat gepiep in het begin, geeft hij zich al snel over. Als we 10 minuten onderweg zijn, ligt Jip op mijn schoot al heerlijk te slapen.
Tip: Breng een deken bij de fokker in de weken dat je naar de pups komt kijken, zodat hier een "thuis-geur" aan gaat zitten. Deze deken kun je dan meenemen naar jouw huis wanneer je de pup komt halen.
We komen aan in een puppyproof gemaakt huis. De bench staat in de woonkamer, puppypads liggen klaar voor eventuele ongelukjes, speeltjes liggen klaar en de waterbak staat gereed. Ook hebben we gekeken naar laaghangende accessoires in huis, zodat deze niet ten prooi zullen vallen aan Jip en zij venijnige tandjes. Ook hebben we twee vloerkleden neergelegd in de woonkamer op aandringen van de fokker. Dan denk je misschien "dat is toch niet handig met een pup, want hij is nog niet zindelijk?" Klopt, we hebben ook geen duur kleed neergelegd, maar een goedkope. Dit omdat wij een laminaatvloer hebben wat redelijk glad kan zijn voor een hond. Hierdoor is uitglijden gemakkelijker, wat niet goed is voor de ontwikkeling van de heupen van de hond.
Kennismaking met andere huisdieren
Thuis aangekomen laten we Jip nog even aan de riem, hij is namelijk niet de enige harige bewoner binnen ons gezin. We hebben ook een Noorse Boskat, een dame van 5 jaar oud genaamd Thordis. Nu is Thordis niet per se bang voor honden, want ze was onze vorige hond Mack gewend. Toch vindt ze het niet leuk als ze achterna wordt gezeten. Daarnaast hebben we ook nog konijn Chris in de tuin wonen: een Franse hangoor van 4 jaar oud. Ook Chris is opgegroeid met Mack en dus niet bang voor honden zo lang hij niet wordt opgejaagd. Chris is een groot konijn (franse hangoren zijn groter dan de gemiddelde kat) die los in de tuin loopt, zolang deze niet te nat is. Met Jip aan de riem, kunnen we deze kennismakingen beter begeleiden.
Thordis heeft zich nog niet laten zien, maar al snel gaan we even de tuin in met Jip om hem ook te laten plassen. Jip weet niet wat hem overkomt: "Wat is dit nu weer voor wezen?" Hij vind het spannend en begint te blaffen. Chris trekt zich hier niets van aan en komt nieuwsgierig naar ons toe (en hoopt waarschijnlijk op een stukje appel of witlof). Ik ga op mijn hurken zitten met Jip op schoot, om Jip gerust te stellen. Niet veel later stopt hij met blaffen en kijkt hij nieuwsgierig naar het - voor hem - wonderlijke wezen. Als hij even rustig heeft kunnen kijken, zet ik hem op de grond. Ook dit is mega spannend en hij blijft op mijn voeten, tegen m’n benen aan zitten. Hij zoekt dus eerst even steun, maar gaat langzamerhand voorzichtig op onderzoek uit.
Als Chris vervolgens toenadering zoekt, deinst Jip achteruit en zit hij weer op m'n voeten en blaft hij kort. Hij herstelt zich sneller dan de eerste keer en durft nu ook weer sneller te gaan kijken. Als Chris door heeft dat hij geen eten van ons krijgt, keert hij om en huppelt weg. Ook dit vindt Jip maar een gekke manier van bewegen en hij wil dit even wat beter bestuderen. Als hij er achteraan wil gaan, laten we hem even mee lopen, tot hij niet meer verder kan dan de riem toelaat. Een goede eerste kennismaking die een hoop indrukken heeft opgeleverd.
Tijd om alle indrukken te verwerken
Al deze indrukken - autorijden, een nieuwe omgeving en nieuwe dieren leren kennen - hebben er voor gezorgd dat Jip moe is en lekker tegen de bank aan in slaap gevallen is; hij is thuis. En zo gaan we ons volgende avontuur tegemoet, maar eerst moet hij maar even heerlijk slapen om al deze indrukken goed te verwerken. Na een hele dag allerlei nieuwe indrukken gehad te hebben breekt ook de eerste nacht aan. Jip slaapt in een bench naast ons bed. Dit wordt niet zijn vaste slaapplek, maar in het begin is het fijne, veilige plek voor hem. Voor Jip is de overgang van de fokker naar ons toe al erg groot. Hij wordt uit zijn veilige en vertrouwde omgeving weggehaald en is ook opeens alleen: zonder zijn moeder, broertjes en zusjes.
Door hem naast ons bed te zetten kunnen we ook gemakkelijk onze hand even door de tralies van de bench steken. Zo kunnen we Jip gerust stellen en laten weten dat hij niet alleen is. Boven hebben wij een kleine bench staan die we hebben geleend. Dit is makkelijker in een kleine slaapkamer en heeft het ook als voordeel dat er niet heel veel extra ruimte is om te liggen. Het voordeel van een kleinere bench is dat hij hier niet snel in zal poepen of plassen, omdat hij instinctief niet graag zijn slaapplaats wil vervuilen.
In de bench hebben wij zijn speciale fleece deken gelegd met de geur van het huis van de fokker, waar hij is geboren. Ook krijgt hij nog een bakje met brokjes in de bench zodat hij er zonder problemen in ging, nog even bezig is en gelijk beloond wordt voor zijn goede gedrag. Als Jip zijn brokjes op zijn begint hij zacht te piepen. We zeggen tegen hem dat hij niet alleen is en ik steek mijn hand even door de tralies. Hij is weer gerust en ik haal mijn hand weg. Toch gaat hij even later weer piepen. We herhalen het proces en hij valt daarna in slaap. Op deze manier kun je je pup gerust stellen. Wees niet bang dat je hem verkeerd gedrag aanleert, angst is een emotie en hij heeft echt even tijd nodig om te wennen. Geef hem of haar de steun die hij nodig heeft, zonder al te veel poespas.
De eerste gebroken nacht
02.30 uur: we worden wakker door Jip die een harde loei geeft (op een husky-achtige manier) wat blijkt: hij is geschrokken. De kat was bij hem komen kijken en daar was hij enorm van geschrokken. Helaas is hij nu wakker, wat betekent dat hij waarschijnlijk ook zal moeten plassen. Dus snel een joggingbroek en trui aan, Jip op mijn arm, de trap af naar beneden. Daar sta je dan om half 3 in de nacht in de tuin te rillen van de kou in de hoop dat je pup snel gaat plassen. Gelukkig hoeft hij maar even te zoeken naar een plekje op het gras en gaat plassen. natuurlijk beloon ik hem uitvoerig voor deze keurige plas op de juiste plek: buiten in het gras! We gaan weer naar boven, een paar nieuwe brokjes in de bench en hopen snel weer verder te slapen. Na nog weer even gepiept te hebben, is dit gelukkig ook het geval en slaapt hij door tot de wekker de volgende ochtend gaat.
Dag nummer twee is aangebroken. We moeten nu een duidelijk dagritme gaan ontwikkelen. Rust en regelmaat zijn erg belangrijk en fijn voor een pup. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon een baby en is voldoende slaap ook heel erg belangrijk. Een pup heeft namelijk wel tot 18 uur slaap per dag nodig. We proberen een ritme te ontwikkelen met iedere keer stukken slaap van twee uur, daarna meteen even plassen. Dan spelen en wat oefenen en dan weer slapen. Als hij dan slaapt, leggen we hem in de bench zodat hij hierin leert slapen, zonder dat hij dit als straf ervaart. Een pup heeft rust en slaap nodig zodat hij alle indrukken goed kan verwerken. Dit is een essentieel onderdeel van het gezond laten opgroeien van je pup.
Tip: Geef je pup zijn voer in de bench, zo zorg je gelijk dat de bench een fijne, positieve plek is.
Naast slapen is het socialiseren van een pup natuurlijk ook een hele belangrijke (en leuke) taak! Volgende keer nemen we jullie mee in onze avonturen van het socialiseren van onze stoere Duitser Jip!
Liefs
Lisa & Jip
Comentários