Bijna dagelijks krijg ik de vraag, wat moet ik doen als mijn pup net uit de bench is en dan al in mijn broekspijpen hangt? Of in de kleine kinderkuitjes, of als een razende roeland door de kamer rent… Zo gek want hij heeft net geslapen, we snappen er niets van en op commando’s reageert hij niet of nauwelijks.
Zoals de titel van deze blog al aangeeft, niets is mij vreemd. Zomaar ineens deze week kwam Vida uit zijn binnenkennel en neemt een spurt naar de hal, neemt en passant een dweil met stok mee en wil ermee naar buiten rennen. Lukt natuurlijk niet, dus dan maar een greep uit de wasmand….tsja, en zie t betreffende artikel dan maar eens te pakken te krijgen!
Deze buien heeft hij soms en duren een moment, hij kan ze dagen achter elkaar hebben of tijden niet en dan is het weer zoals het was. Ook ik denk dan: Hè, we hebben geen gekke dingen gedaan, geen drukte gehad hoe kan dat nou??
Misschien is het ook wel eens goed ons te beseffen dat niet alles een reden hoeft te hebben. We moeten ermee dealen, zoals dat heet. Trainen vindt hij het einde, wat best opmerkelijk is voor een Tamaskan. Ik leer hem allemaal gekke trucjes. Hij doet ’t allemaal, zolang er maar iets lekkers te verdienen valt. Bijzonder toch, zo’n grote dinosaurus die gewoon tussen je benen door loopt alsof ’t de normaalste zaak van de wereld is.
Tsja en dan de kleine Dott, ook zij is genieten. Ook weer zo’n ander type hondje en karaktertje. Aan de ene kant druk, wat gereserveerd en soms wat bang, maar oh wee als er een kleine naakthond (ook die leven bij ons in de roedel) een botje heeft… nou, dat duurt nooit lang. Als een duveltje uit een doosje eigent ze zich het botje toe en valt echt iedereen aan die in een straal van een meter durft te komen, de draak!
Ik geniet van dit schouwspel en ik zou het voor geen goud willen missen, door deze real life soap weet ik wat mensen doormaken met hun nieuwe harige hondenbaby. Terwijl ik deze blog schrijf zit Dott aan dezelfde tafel heel eigenwijs te kijken hoe ze mijn aandacht kan trekken, natuurlijk lukt dat weer… Ik had haar een een Yakka gegeven waar ze heerlijk op lag te kauwen, maar binnen de kortste keren geniet ze net zoveel als ik van de dure druiperige brie en rent ermee door de ruimte. Weer gelukt, een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik geniet van deze geniale actie om mij weer in de benen te krijgen.
Zo zie je dat ook ik dezelfde dingen meemaak, maar het is natuurlijk erg belangrijk hoe ga je ermee om… Ik realiseer me dondersgoed dat door de drukte van de hondenschool en de winkel de aandacht voor de honden weleens te wensen overlaat en op zo’n moment halen mijn viervoeters wel eens streken uit die ik niet altijd kan waarderen. Maar, ik realiseer me wel degelijk dat ik degene ben die er iets aan kan doen.
Zo gaat Vida regelmatig even shoppend langs de rekken met speelgoed in de trainingshal, zolang we lekker samen trainen is er niets aan de hand, maar zodra ik hem even zichzelf laat vermaken zodat ik de administratie kan doen dan gaat hij niet aan de slag met de ballen, pluche beren en speeltouwen die op de grond liggen voor hem, dan pak je natuurlijk iets nieuws van het rek om daar vervolgens triomfantelijk mee langs de tafel te rennen waar ik een poging doe om mijn administratie op orde te krijgen. En dan ben ik erg blij dat ik hem toch heb geleerd dat ik het uiteindelijk bepaal. Daar waar anderen het attribuut niet uit zijn bek kunnen krijgen, gaat hij bij mij liggen en laat het los zodat ik het kan pakken en terug kan hangen.
Tijdens de lessen in de puppy periode wil men over het algemeen de standaard commando’s leren zoals “zit”, “af” en “volg”. Terwijl ik denk: het is toch veel belangrijker hoe we omgaan met de hyper-buien, de niet-willen-loslaten-en-wegren-buien, de hap-snap-van-tafel-jat-buien, de kinderkuitjes-als-hapklare-brok-buien en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan…
Als we de skills hebben hoe om te gaan met al deze buien dan is er nog tijd zat om alle commando’s te leren die we willen. Honden zijn veel slimmer dan wij denken, het is alleen; hoe gaan we ermee om? Daarom zijn de oplossingen voor alle bovenstaande buien een belangrijk onderdeel van de puppycursus bij ons. Temeer omdat je zo ook echt je pup leert kennen, wat voor karaktertje heeft zijn intrede in het gezin gedaan en wat heeft dat kleine individuutje nou echt nodig. Rust, regelmaat en structuur met daarin verweven de kleine uitdagingen.
Heb je vragen over je puppy of wil je graag een puppycursus volgen bij Challenge4dogs in Twijzelerheide? Stuur dan gerust een e-mail naar info@challenge4dogs.nl of een WhatsApp bericht via 06 - 23 94 94 14.
Comments